اوتیت گوش خارجی چیست و چگونه درمان می شود؟

التهاب و عفونت گوش خارجی : التهاب گوش خارجی ( التهاب یا عفونت کانال خارجی شنوایی ) ، لاله گوش ، یا هر دو است. این شرایط را می توان در تمام گروه های سنی پیدا کرد. عفونت حاد گوش خارجی معمولا توسط باکتری ها و قارچ ها ایجاد می شود. آسیب به کانال گوش ناشی از تمیز کردن گوش با گوش پاک کن و یا سایر وسایل که موجب آسیب به پوست کانال شده و احتمال ورود عفونت و ماندن رطوبت و عفونت در کانال را افزایش می دهد ، آلرژی ، حضور طولانی مدت آب و رطوبت در گوش،  اگزما ، مواد حساسیت زا مانند لوازم آرایشی و بهداشتی .

 

عفونت گوش خارجی ممکن است به شرح زیر طبقه بندی شود:

• عفونت قارچی  در حدود ۱۰ درصد مواقع
• عفونت حاد که فراوان ترین آن هاست
• عفونت مزمن که مدت زمان بیشتری باقی می ماند ( معمولا بیش از یک ماه و نیم )

علائم و نشانه ها عفونت گوش خارجی

یافته های فیزیکی عفونت گوش خارجی در حالت کلی همراه با ایجاد درد گوش همراه با لمس و کشیدن لاله گوش میباشد همچنین ممکن است همراه با نشانه هایی مانند کاهش شنوایی ، احساس پری یا کیپی گوش ، وزوز گوش ، گاه تب ، خارش و …. همراه باشد .

بیشتر بدانید : سمعک

تشخیص عفونت گوش خارجی

• ارزیابی بالینی 

تشخیص بر اساس معاینه بالینی است.

هنگامی که ترشح زیاد است، تشخیص و افتراق عفونت خارجی از  اوتیت حاد و با پرفوراسیون غشای تمپان سخت است . درد ناشی از کشیدن پوست ممکن است نشان دهنده عفونت خارجی باشد.

عفونت قارچی از طریق ظاهر یا نمونه برداری تشخیص داده می شود.

• تست های آزمایشگاهی

بطور معمول برای تشخیص علت عفونت و التهاب گوش خارجی احتیاجی به انجام آزمایشات خاص نیست اما تحت بعضی شرایط مثلا در بیماران مبتلا به آسیب های ایمنی ، در افرادی که اقدامات معمول ناکارامد است و همچنین در مواردی که مشکوک به عفونت قارچی هستیم ، ممکن است برخی آزمایشات و نمونه برداری ها انجام شود .

• علائم و نشانه ها

درد با لمس تراگوس یا هنگام کشیدن لاله گوش. بیماران همچنین ممکن است علائم و نشانه های زیر را داشته باشند:
درد خفیف تا شدید ، حس پری گوش ، وزوز گوش ، خارش بخصوص در موارد اولیه و همچنین در عفونت های قارچی ، سابقه ابتلا به عفونت ، گاهی تب ، گاه کاهش شنوایی  ، تاریخچه قرارگیری در آب و رطوبت .

 

تفاوت بین اوتیت حاد خارجی، اوتیت راجعه و اتیت مزمن گوش خارجی چیست؟

تنها تفاوت بین این سه نوع از اوتیت خارجی طول زمان عفونت میباشد .

در اتیت خارجی حاد درواقع فرد گاهی حتی کمتر از یک یا ۲ هفته درگیر بیماری است و در حالت کلی حداکثر تا ۳ ماه مبتلا به اتیت گوش خارجی میباشد . در اتیت راجعه ، عفونت گوش پس از بهبود یا درمان دوباره آغاز شده و همان علائم مجددا ظاهر میشوند . در عفونت مزمن گوش خارجی ، فرد بیش از سه ماه درگیر بیماری بوده و حتی گاه سال ها این مشکل ادامه خواهد داشت .

حتی گاه با وجود انجام فرایند درمان ، علت اصلی مشکل همچنان باقی میماند .

بیشتر بدانید : قیف دکانتور

مدیریت و درمان اوتیت

قدم اول خشک نگه داشتن گوش و حفاظت از آن میباشد .

شناکردن و قرارگیری در محیط های مرطوب ممنوع میباشد و هنگام استحمام باید گوش با محافظ های مخصوص ، پوشیده شده تا آب وارد مجرا نشود . توصیه ی جدی میشود که از مصرف هرگونه دارو و قطره بدون تجویز پزشک خودداری شود و همچنین درمان های سنتی توسط غیرمتخصص ممکن است عواقب جبران ناپذیری داشته باشد . هنگامی که دچار عفونت گوش خارجی میشوید با گوش هایتان کلنجار نروید و به آن دست نزنید .

اکثر افراد مبتلا به OE به راحتی درمان می شوند.

درمان اولیه شامل موارد زیر است:

• تخلیه ی عفونت از کانال گوش
• داروهای موضعی برای کنترل عفونت
• اجتناب از عواملی که ممکن است موجب وخیم تر شدن بیماری شود
• داروهای خوراکی در صورت نیاز

معمولا درمان با آنتی بیوتیک های خوراکی به ندرت نیاز است و با بهبود بیماری با درمان های موضعی نیاز به درمان های دیگر نیست . البه باید توجه داشت افرادی که دچار نقص سیستم ایمنی و بیماری های خاص مانند دیابت هستند درمان حساس تری نیاز دارند و ممکن است احتمال نیاز داروهای خوراکی بالا رود .

پیشگیری از اوتیت گوش خارجی

اوتیت گوش خارجی را در بسیاری از مواقع میتوان قبل از ابتلا ، پیشگیری کرد .

بلافاصله بعد از شنا و حمام کردن آب داخل گوش را با شدت کم سشوار خشک کرده و اجازه ندهید رطوبت داخل گوش هایتان بماند . از استفاده از هرگونه وسایل تیز و هر جسم خارجی برای تمیز کردن و خاراندن گوش شدیدا بپرهیزید .

اگر به ابتلا به عفونت گوش خارجی مشکوک هستید ، سریعا به متخصص مراجعه نمایید .